Lusitania Horses

De oudste getuigenissen, over het bestaan van de paarden in Portugal, dateren van 17000 tot 13000 voor Christus.
Toen al vielen de paarden op door hun gratie en uitstraling. Hun snelheid bracht ze in de Romeinse Hippodromen.
In 1748 richtte Dom José de stoeterij Alter Real op. Vanaf dat moment werden daar (bruine) paarden gefokt om de traditie van de klassieke Rijkunst te behouden.

Belangrijk voor het behoud van de oude waardes zijn in Portugal de “Escola Portuguesa de Arte Equestre”, stierengevecht.
In Portugal wordt de stier tijdens het vechten niet gedood, het gaat om de Rijkunst en de moed van de mannen, die de stier met de blote handen aanpakken.
Om ruimer steun te geven aan de nationale fokkerij werd zo’n honderd jaar geleden in Portugal de Coudelaria Nacional opgericht, een staatsstoeterij onder bescherming van het Ministerie van landbouw van Portugal.
Buiten de fysieke eigenschappen, waarbij ronde lijnen overheersen en het profiel van de romp en de ledematen in een vierkant past, is het karakter van de Lusitano zo bijzonder.
De bereidwilligheid om te leren is een andere opvallende goede eigenschap.
Fysiek zijn het grote gemak tot verzamelen en de opvallende elasticiteit het meest opvallend. De meeste Lusitanos zijn heel alert op de hulpen. De meeste zijn erg comfortabel om te rijden zodat er ontspannen gewerkt kan worden

De Lusitanos hebben een natuurlijke aanleg tot concentratie en verzameling en een groot vermogen voor de oefeningen van de Hoge School, het veedrijven en het stierengevecht te paard (in Portugal wordt de stier niet gedood, het gaat in de ‘Corrida’ om de kwaliteit van de Rijkunst). Het temperament is fier, grootmoedig met bloed, maar gehoorzaam en met karakter, met een grote bereidheid tot leren. De gangen zijn verheven, elastisch en zeer comfortabel voor de ruiter.

Uiterlijk

Een symmetrisch bouw met ronde vormen, het silhouet past in een vierkant. Schofthoogte op zesjarige leeftijd: merries 1.55 – 1.60, hengsten 1.55 – 1.68.
Kleuren meestal schimmel of bruin. Schimmelveulens worden bruin geboren. Zwart, palomino, valkkleur, isabel en vos zijn schaars ook Isabel
Het hoofd is middelmatig van grootte, slank met een relatief lang gelaat met een rechte of lichte sub-convexlijn ,fijne attente oren en een kleine zeer gevoelige mond.
De neus ligt eerder aan de onderzijde van het hoofd dan een de voorkant.
Het lichaam heeft een hals van gemiddelde lengte, maar slank bij het hoofd en breed aan de basis, met een stevig gespierde aanzet bij de schouders.
De borst is diep en gespierd. De flank is kort en vol.
De schouders zelf zijn lang en goed gespierd.
De rug neigt naar het horizontale en is kort.
Het kruis is rond en gespierd en een voortzetting van de natuurlijke verzamelde lijn.
De staartinplant ligt laag moet tussen de billen kunnen vallen. De benen zijn relatief slank maar gespierd, droog en sober goede raseigenschap is dat er zelden beenproblemen voorkomen, de paarden groeien op in heuvels op harde bodem.
De hoeven zijn hard, fijn en recht. Staart en manen worden het liefst vol en lang gezien en alleen bij de merries afgeschoren.
Lusitanos zijn nobele paarden met enorme werklust. Ze hebben een groot uithoudingsvermogen. Het zijn intelligente paarden, moedig, wendbaar en geschikt voor vele disciplines. Lenigheid en sierlijkheid zijn geschikt voor de dressuur. In de polosport en stierengevecht zijn ze zeer geliefd vanwege hun snelheid en wendbaarheid. Dat de Lusitano ook voor de springsport geschikt is, bewees John Whitaker die talloze prijzen won met de hengst NOVILHEIRO, de meest succesvolle Lusitano aller tijden.